انواع روش ها آب بندی عبارتند از:

– آب بندی با مواد پایه اپوکسی.

– با مواد دوجزئی پایه سیمان.

– با مواد پایه قیری مانند قیرگونی، ایزوگام و قیرهای امولسیونی.

– با استفاده از ژئوممبران.

با توجه به بتنی بودن یا سیمانی بودن دیواره استخر های شنا، بهترین گزینه استفاده از مواد آب بندی دوجزئی پایه سیمانی است. چرا که این مواد جزئی از سازه بدل می شوند و انجام کاشی کاری روی آن بسیار آسان تر است. مواد پایه قیری با انبساط و انقباض از سیمان جدا شده و مشکلاتی را به وجود می آورد. همچنین کاشی کاری بر روی این مواد دشواری های خاص خود را دارد. برای توضیحات بیشتر به مقاله روش های جلوگیری از نفوذ آب به بتن مراجعه فرمایید.

نسبت ترکیت جز مایع و پودر هر شرکت متفاوت است که این بستگی به غلظت پلیمر مایع،درصد سیمان بکار رفته شده در جز پودری، نوع فیلر و برخی عوامل دیگر دارد. 

استفاده از مش فایبرگلاس سبب افزایش انعطاف پذیری می شود. اگر نوسان دما بسیار زیاد باشد ( مانند پشت بام ) استفاده از مش بسیار موثر است. در مورد استخر های شنا بعضی از شرکت ها فقط در گوشه های 90 درجه که بیشترین تنش اتفاق میفتد استفاده از مش را توصیه می کنند.

معمولا ماهیچه کشی تاثیر بیشتری در کاهش تنش های حرارتی و انبساط و انقباض گوشه های 90 درجه دارند. اما در برخی استخر های شنا برای حفظ زیبایی معمولا از توری فایبرگلاس استفاده می شود.

این زمان بسته به شرایط محیطی متفاوت است. طبق دستور العمل ها حداقل یک هفته باید سطوح را گلاب پاش کرده و مرطوب نگه داشت. در زمان کیورینگ، تابش نور مستقیم خورشید بر روی سطوح باعث ایجاد ترک و بهم خوردن آببندی می شود. لذا به هرطرق ممکن مانع از تابش نور خورشید بر سطوح شوید. آبگیری قبل از چهار روز به هیچ عنوان پیشنهاد نمی شود.

مواد آب بندی در دولایه تار و پودی روی سطح اجرا می شود که بعد از خشک شدن بین دو تا سه میلیمتر ضخامت دارد.

اگر سطح زیر کار صاف باشد میزان مصرف بین 2 تا 2.2 کیلوگرم به ازای هر متر مربع می باشد. در صورت صاف نبودن میزان مصرف مواد تا 2.5 کیلوگرم افزایش می یابد.

استخر را غرق آب کرده و یک ظرف آب در کنار استخر قرار می دهیم تا شرایط تبخیر سطحی هر دو یکسان باشد. بعد از چند روز میزان کاهش سطح آب استخر و ظرف نمونه را مقایسه می کنیم. اگر این کاهش یکسان بود آب بندی به درستی انجام شده است.

معمولا اگر آب بندی به درستی انجام نشود ظرف چند دقیقه یا نهایت چند ساعت افت قابل ملاحظه ای در سطح آب ایجاد می شود.

هر گاه دو ماده با رفتار متفاوت و ضریب انبساط و انقباض متفاوت داشته باشیم. باید از ماستیک استفاده کنیم. برای مثال دور چراغ های استخری.